• حکمت ها
  • در نكوهش تباهكاران و زمان آن
مترجم : سید علی نقی فیض الاسلام

در نكوهش تباهكاران و زمان آن

361.وَ قَالَ (علیه السلام) :يَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا يَبْقَى فِیهِمْ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا رَسْمُهُ وَ مِنَ الْإِسْلَامِ إِلَّا اسْمُهُ وَ مَسَاجِدُهُمْ يَوْمَئِذٍ عَامِرَةٌ مِنَ الْبِنَاءِ خَرَابٌ مِنَ الْهُدَى سُكَّانُهَا وَ عُمَّارُهَا شَرُّ أَهْلِ الْأَرْضِ مِنْهُمْ تَخْرُجُ الْفِتْنَةُ وَ إِلَيْهِمْ تَأْوِی الْخَطِیئَةُ يَرُدُّونَ مَنْ شَدَّ عَنْهَا فِیهَا وَ يَسُوقُونَ مَنْ تَأَخَّرَ  

«1259»

عَنْهَا إِلَيْهَا يَقُولُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ فَبِی حَلَفْتُ لَأَبْعَثَنَّ عَلَى أُولَئِكَ فِتْنَةً أَتْرُكُ الْحَلِیمَ فِیهَا حَيْرَانَ وَ قَدْ فَعَلَ وَ نَحْنُ نَسْتَقِیلُ اللَّهَ عَثْرَةَ الْغَفْلَةِ .


ص1259

امام علیه السّلام (در نكوهش تباهكاران و زمان آن) فرموده است : 1-مى آید بر مردم روزگارى كه بجا نمى ماند در ایشان از قرآن مگر نشانه اى (نوشتن و خواندن بى اندیشه در معانى و حقائق آن) و از اسلام مگر نامى (گفتن شهادتین بى عمل نمودن به احكام آن) 2-در آنروز مسجدهاشان از جهت ساختمان (و زینت و آرایش) آباد است و از جهت هدایت و رستگارى ویران (چون پرهیزكار و هدایت كننده در آنها یافت نمى شود) ساكنان و آباد كنندگان آنها (كسانیكه در مسجدها گرد مى آیند) بدترین اهل زمین هستند (زیرا) 3-  از آنها فتنه و تباهكارى بیرون آید و در آنها معصیت و گناه جا گیرد، بر مى گردانند در آن فتنه هر كه را كه از آن كناره گیرد، و بسوى آن مى برند هر كه را از آن مانده است، خداوند سبحان مى فرماید: بحقّ خودم قسم یاد كرده ام كه فتنه و تباهكارى را بر آن مردم بر انگیزم طورى كه بردبار خردمند در (رهائى از) آن سرگردان ماند، و محقّقا (آنچه را كه فرموده) بجا مى آورد، 4-و ما از خدا گذشت از لغزش غفلت و بیخبرى را درخواست مى نماییم (تا مانند فتنه جویان بكیفر جاوید گرفتار نشویم).